Yolu ve yolculuğu seven kendime sesleniyorum…
Yolu sever insan
oğlu çünkü hiçbir yere ait değildir yolcu, yoldadır sadece. Kendiyledir, kendini tanıyabilme fırsatıyla baş başadır. Kimi de sevmez. belki de bu sebeptendir sevmemesi; kendiyle baş başa kalmak istemez, bişilerle yüzleşmek istemez ama ben madem seviyorum! Yolcu olmayı ve yolculuğu çok seven biri olarak kendıme
sesleniyorum….
Hayatta bir yolculuk değil mi?
Ve sen de bir yolcu bu geçici süreçte… Artık kalıcı bir yer gibi görmeyi
bıraksan hani şu dünyayı…. Dünyalık olmayı bıraksan… yolculuktan zevk alan gibi
zevk alsan hayattan her anıyla kendını ve dolaysıya Rabbini tanımaya calıssan…
Yoldaki seni oyalayan şeyleri bırakıp gidebilsen mesela… takılıp kalmasan birçok şeye… gereğini yapıp
ilerlemek le mükellefiz hani sahip olmak ve hep kazanan olmak için değil ki…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder