Şu kim 500 milyar isterden tutun da ona benzer nicelerinde bahsi geçen paranın ve
yarısmacı vatandaşın elindeki önce verilmiş (gibi gözüken) parayı kaybedince
üzülüp hatta aglaması sahnesini hep ilginç ve tarjikomik bulmuş biriydim.Oldukça gülünç gelirdi a be salak zaten o para senin değildi ki hayali bişiydi neyi aldında neyi kaybettin diye dalga geçerdim kendi kendime hatta çogu kez inanamazdım gerçekten mi üzülyorlar bunlar ya diye yüzlerindeki mimiklerin sahteliğini ölçerdim. Evet evet yapardım…
Ki…. Az evvel okuduğum bir hayyam rubaisine kadar…. Aradım aradım ama o bulamadım tekrar o dizeleri. Şöyle bir şeydi hafızamdan ve lisanımdan ötürü af ola…
Diyordu ki dünyada üzülüp durma
zaten elinde değillerdi ki hepside geçiciydi. O dizeleri okuduğum an benim
içimden ekrandakilere güldüğüm anlar geldi gözümün önüne… dedim a be salak işık
sende üzülüp durursun hakkaten dünyadaki sahip olduğunu sandığına yada
olamadığına…
ne farkın kaldı senin o gülünç bulduklarından söylesene hadi…
Kendimi fark ettim sanıp gülmüşüm asıl gülünç olan benmişim hemde ne ala
gülünç…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder