Yürüyüş...
Ne aradığımı bilmeden sadece yürüyordum. Nefes alabilmek için yürümem gerekiyordu sanki.
Sanki kmlerce yürümem gerekiyordu içimdeki yangını söndürmek için.
Bi hızlı bi yavas bir ileri bir geri yürüyordum. Sevdigim bir yerse etrafında dolanıyordum.
Şahit oluyordum tekrardan neye niye niçin sevda düşürdügüme...
Kendimi kendime kanıtlıyordum adeta.
Yürüyordum kendime...
Kendimi bilmeye... içimdeki hırçın tayı susturmaya sükûtu ögretmeye koşuyordum.
2017 ocak,Bath,UK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder