Elim şakağımda, perdemiz açık, camın dibinde saatlerce öyle dururdum..
Yağmura şarkı söylemek, dökülen damlalara karşı bir bardak sıcak çay içmek,
Dünyayı verseler değişmezdim o anâ.
Mutluluk bu muydu, bu kadar kolay bulunur muydu..
Diye çok sordum kendime..
Sonra yıllar, hızlı bir tren gibi geçip giden sormadan ilerleyen yıllar girdi araya..
Ne çok kentten, kasabadan, köyden geçtim..
Ne çok yağmur yağdı..
Ama hiçbir cam akvaryuma benzemedi ve hiçbir çay bana o tadı vermedi.
Ben ilk şarkımı yağmura söyledim,
Hayâl kurmayı da ilk o zaman öğrendim.
Yazık ki öğrendiğim gün, öğrendiğim yerde unuttum.. ''
Yağmura şarkı söylemek, dökülen damlalara karşı bir bardak sıcak çay içmek,
Dünyayı verseler değişmezdim o anâ.
Mutluluk bu muydu, bu kadar kolay bulunur muydu..
Diye çok sordum kendime..
Sonra yıllar, hızlı bir tren gibi geçip giden sormadan ilerleyen yıllar girdi araya..
Ne çok kentten, kasabadan, köyden geçtim..
Ne çok yağmur yağdı..
Ama hiçbir cam akvaryuma benzemedi ve hiçbir çay bana o tadı vermedi.
Ben ilk şarkımı yağmura söyledim,
Hayâl kurmayı da ilk o zaman öğrendim.
Yazık ki öğrendiğim gün, öğrendiğim yerde unuttum.. ''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder