'' İnsan doğası nedir?[nasıldır?]
Sonsuzla kıyaslandığında bir hiçtir, hiçe kıyasla bir bütündür, herşeyle hiçbirşey arasında bir orta noktadır,uçları anmak konusunda sonsuzcasına uzak; şeylerin sınırları ve ilkeleri, ulaşılmaz bir gizemin altında saklanmıştır.
İçimizden belirdiği hiçliği ve yutulmuş olduğu sonsuzluğu görmekten aynı şekilde aciz.
.jpg)
....'' Devasa bir ortamın içinde yürüyoruz. Her zaman belirsizliğe sürükleniyoruz. Bir oraya bir buraya savrularak: ne zaman sıkıca sarılacağımız,ve bırakmayacagımız sabit bir noktaya ulaştıgımızı sansak; yer değiştirerek bizi geride bırakıyor. Onu takip ettiğimizde idrakımızı bertaraf ediyor, kayıp gidiyor, bizden ebediyen firar ediyor. Bu bizim doğal halimiz ve eğilimlerimize en zıt hal bu. Üzerine sonsuzluğa uzanacak bir kule yapmak için, ayağımızı basacağımız sağlam bir yer, nihai, ömürlü bir zemin bulmak için yanıp tutuşuyoruz. Ama bütün temelimiz çatlıyor, yer cehennemin derinlilerine açılıyor. ''
Le Corbusier
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder