Ard arda indirdiğim şarkıların sonlarında boşluklar vardı bu
aralar. aklıma hemen 4'33''geldi. geçmiş dönemlerde okulda proje
derslerimizde mimari de 4'33''lük
alanları tartışanlar olmuştu.
ister misiniz mesela düşünsenize...
her sesin boşluğun bir ritmi olduğunu. müzik sadece doluluk diyenlere ve herşeyi dolduranlara bir cevap olmuş sanki. başta şaka gibi gelen hadi canım ciddi ciddi sessizce otrup konser mi vermisler yada bunu dinlemişler mi diye güldüğünüz de ilkin, sonra yahu ünlü bir besteci tarafından yapılmış biz mi anlamadık acaba diyerek 2.sini 3.sünü dinlediğinizde... boslukları arada dolanları yakalamaya çalıştığınız velhasılı hala bişi anlaşılmasa da belkide var mıdır diye sadece bunu bile sorguladığınızda eser amacına ulaşmış oluyor sanki... bu sebeple enteresandır.
ister misiniz mesela düşünsenize...
her sesin boşluğun bir ritmi olduğunu. müzik sadece doluluk diyenlere ve herşeyi dolduranlara bir cevap olmuş sanki. başta şaka gibi gelen hadi canım ciddi ciddi sessizce otrup konser mi vermisler yada bunu dinlemişler mi diye güldüğünüz de ilkin, sonra yahu ünlü bir besteci tarafından yapılmış biz mi anlamadık acaba diyerek 2.sini 3.sünü dinlediğinizde... boslukları arada dolanları yakalamaya çalıştığınız velhasılı hala bişi anlaşılmasa da belkide var mıdır diye sadece bunu bile sorguladığınızda eser amacına ulaşmış oluyor sanki... bu sebeple enteresandır.
Bu yüzden severim 4'33''lük çalışmayı... ve ne zaman bir boşluk görsem; ahhaa 4'33'' :D bi aydınlanma olur bir ışık yanar :D şaka şaka
Hayattaki boşluklarda
da sorgulamak gerekir belki... sorgulatılmak istenmiştir veyahut bi durup bu
eserdeki gibi çevre sesleri ön plana çıkarmak için susmak gerekir. çevrede de
ses yoksa... kimbilir belki iç sesinizi duyarsınız, soru sorar size, belki bir
sitem, belki bir bekleyiş iken belki bir dua olur sonrasında...
Neyse işte o eser
için vikipedia da yazanlar ve işte şaka olmayan o eser:
(http://cogi.tk/j8b5gh)
--- vikipedia ---
John Cage tarafından 1952 yılında bestelenmiş, üç
bölümden oluşan müzik yapıtı.
Herhangi bir enstrüman
(veya enstrüman grubu) için yazılmış olup partisyonda müzisyenlerin üç bölüm
boyunca enstrümanlarını hiç çalmamaları gerektiği belirtilmektedir. Yapıt,
genellikle "dört dakika otuz üç saniyelik sessizlik" olarak algılansa
da, (b: aslında süresi boyunca dinleyicisinin çevreden aldığı seslerden
oluşmaktadır.) 4'33" zamanla Cage'in en çok tanınan ve en tartışmalı
çalışması haline geldi. Parçada birinci bölüm otuz saniye, ikinci bölüm iki
dakika yirmi üç saniye, üçüncü bölüm ise bir dakika kırk saniyedir.
1947-1948 yıllarında
şekillenen parça Cage'in "(b: herhangi bir sesin müzik meydana
getirebileceği)" düşüncesine dayanmış ve bu düşünceye somut örnek
oluşturmuştur. Bu düşüncelerinde o sıralar çalışmakta olduğu Zen Budizmi'nin
etkileri de görülmektedir. Cage 4′33″ adlı yapıtını en önemli çalışması olarak
gördüğünü 1982 yılında yaptığı bir görüşmede ve daha birçok farklı zamanda
belirtmiştir.
--- vikipedia ---
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder