" Oruçta gerçekten (b:insanî) olan bir şeyler var. Eşbette tahlil edilemez, ispatlanamaz da. Çünkü mahza şahsi tecrübemdir. Ben hapisteyken, insanı boğabilecek depresyon anlarında iyi yemek yemişsem kendimi hep daha kötü hissetmişimdir.
Açlık, bana daima evin harika bir köşesinden daha faydalı olmuştur. Çünkü (b: en kötü kombinasyon, boş bir ruh ile dolu bir midedir.) Niçin böyledir?
Bu konuyla ilgili düşünceler, insanoğlunun mahiyeti hakkında anlayışımıza, aynı konudaki derinlikli ve ileri düzeyde bir felsefî tartışmalardan daha fazla katkıda bulunabilir. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder