Çilesi sorumluluğu olmayan bir baş, eğlence peşine düşer. Hakikatle temas halinde olmayan işsizliğin boşluğunda avare dolasan düşünce sonunda Santre'in hiçliğine, Camus'un absürdüne, Beckett 'in bekleyişsizliğine, Kafka'nın eyyamcılığına, Gide'in kendisini aldatıp cennette sanmasın, sürrealizmin meankolik isyanin, Hegel'in hayalciliğina ve Berkeley'in kuruntulu saplantılarına ulaşır.
Tekdüze, muayyen ve her şeyin hazır olduğu bir hayat süren karnı tok, vakti boş insanlar, ister istemez tuhaflıklar ve garipliklerle, polisiye romanlar, cinsel teknikler, mazoşizm, sadizm hayret verici eğlenceler, fantezi süslenmeler, hızlı ve göz kamaştırıcı danslar, renk ve ışık oyunlarıyla, empresyonizle, formalizmin yapmacık ve soyut zihniyetleriyle sanatta ve edebiyatta ve hatta yaşamda teknik ayrıntılarla kendilerine heyecanlar yaratarak bunların var oluşun anlamı ve hayatın bahanesi olarak alırlar. ''
Hubut/kevir - Ali Şeriati
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder