Yaşamadan okumak

"Kabrime çiçek getirenlere gülerim;
Gafil kişilermiş şu insanlar vesselam;
Bilmezler ki bu kabirle yoktur alakam;
Ben o çiçeklerdeyim, ben o çiçeklerim."

Bazen konuşmak için okunuyor sanıyor insanlar oysa hepsi yaşamak içindi. YAŞAMAK! şu en çok kaçtığımız şey!

Hissetmezsen kıvranmazsan... o bilginin seni inil inil yakmasına izin vermezsen eğer... kabre çiçek getirenler gibi olursun. Ne koklayabilirsin hakikat çiçeğini ne de rengini görebilirsin. Elinde duran, bir yere tasidigin ve vazifeni yapmış göründügün bir şey olur çiçek, aman kitap!




Posted via Blogaway