" Heryer ulaşılabilir olduysa artık sen kaybolmussundur" der bir yazar da. Kaybolanlar hayalle gercegi karıstirmaya baslarlar bir süre sonra lamekânda hiç bir noktaya bir yere ulaşamaz hale gelir hep yolda olmaklık halini alır bu durum.
Elhân-ı tuyûrun yerine samt-ı ümîdi.... (Kuşların nağmeleri yerine ümidin suskunluğunu....)
5 Eylül 2017 Salı
2 Eylül 2017 Cumartesi
Yaşamadan okumak
"Kabrime çiçek getirenlere gülerim;
Gafil kişilermiş şu insanlar vesselam;
Bilmezler ki bu kabirle yoktur alakam;
Ben o çiçeklerdeyim, ben o çiçeklerim."
Bazen konuşmak için okunuyor sanıyor insanlar oysa hepsi yaşamak içindi. YAŞAMAK! şu en çok kaçtığımız şey!
Hissetmezsen kıvranmazsan... o bilginin seni inil inil yakmasına izin vermezsen eğer... kabre çiçek getirenler gibi olursun. Ne koklayabilirsin hakikat çiçeğini ne de rengini görebilirsin. Elinde duran, bir yere tasidigin ve vazifeni yapmış göründügün bir şey olur çiçek, aman kitap!
Posted via Blogaway
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)